زیارت شریف جامعه کبیره که دارای مضامین بسیار عالی است و از زبان امام هادی(ع) و در پاسخ به درخواست یکی از ارادتمندان اهل بیت(ع) صادر شده، اگرچه به شیوه‌ خطابی و گفتاری است؛ اما درحقیقت بیانگر مقام والای امامت است که از طرف امام معصوم(ع) بیان گردیده است. این زیارت را شیخ طوسی(ره) در تهذیب و شیخ صدوق(ره) در فقه و عیون اخبارالرضا به سند خود ازشخصی به نام نخعی نقل کرده‌اند. جامعه به زیارتی گفته می شود که همه ائمه علیهم السلام با آن زیارت می شوند. زیارت نامه جامعه کبیره به عنوان کبیر این زیارات صحیفه کامل امام شناسی است .که علاوه بر اتقان در سند محتوای غنی آن علاوه بر اینکه زیارتی با معرفت را برای ما رقم می زند، در اوج فصاحت و بلاغت که جز از زبان معصوم علیه السلام صادر نمی شود،خود را تایید می کند.

           علاوه بر نفی غلو، تفریط وتقصیر را نفی و امام را آنگونه که جایگاه رفیع اوست به ما معرفی می کند. حتی جامعه کبیره که نسبتاً مورد غفلت قرار می‌گیرد محتوای بسیار عمیق و دقیق فردی و اجتماعی، معرفتی و اخلاقی را در خود جای داده است. قطعاً از مهم‌ترین قله‌های این بخش از معارف که در بخش امام‌شناسی بی‌نظیر است، زیارت جامعه کبیره می‌باشد.عناصر عرفانی موجود در زیارت جامعه کبیره خود گویای وصل عاشق ومعشوق است یک شدن با ذات خداوند که سخنهایش از دل برخاسته و بر دل می نشیند. و هر خواننده ای را مجذوب خود می کند.